شعر

شعر جدول مندلیف

^{همه مي پرسند:}

^{چيست در زمزمه ي مبهم آب؟}

^{چيست در همهمه ي دلكش يد؟}

^{توي اين جدول پر از عنصر}

^{كه تو را مي برد اين گونه به ژرفاي خيال}

^{چيست در خلوت خاموش نئون؟}

^{چيست در جدول مندليف؟}

^{كه تو چندين ساعتمات و مبهوت به آن مي نگري}

^{نه به كربن، نه به بور،}

^{نه به اين عنصر ها}

^{من به خوش سوختن منيزيم}

^{من به گوگرد همي مي نگرم}

^{من به آن حالت گشسان و دراز گوگرد}

^{من به اين ساكتي گاز نئون}

^{من به گوگرد همي مي نگرم}

^{من فقط مبهوتم}

^{كه چه طور مندليف
ساخت چنين جدول را!}